Վրաստանում բուռն ներքաղաքական գործընթացներ են: Մեր հարևան եղբայրական երկիրը առայժմ մեր միակ կապուղին է դեպի արտաքին աշխարհ, շատ կենսական նշանակություն, որն ապացուցման կարիք չունի: Հայաստանի մեդիա դաշտում սկսվել է «վրացագետների» բուռն արձագանք տեղի ունեցող իրադարձություններին: Արևմտամետները գրում են՝ փառք ազատասեր հակառուս վրաց ժողովրդին, հակառակ թևը գրում է «հիմարների» հեղափոխության մասին, որը երկիրը տանում է ուկրաինացման: Ինչ ավարտ էլ ունենա ներկա գործընթացը, դա վրացիների ներքին գործն է, բևեռացված տեսակետներն ուղղակի անընդունելի են և չեն բխում մեր պետական շահերից: Պահպանել առավելագույն կոռեկտ և չեզոք դիրքորոշում,՝ սա է օրվա հրամայականը: Սա վերաբերում է նաև Թուրքիայի, Իրանի և Ռուսաստանի ներքաղաքական գործընթացների լուսաբանմանը ՀՀ լրատվամիջոցներում, քաղաքագիտական և վերլուծական կենտրոններում: Դա է թելադրում հայկական պետության շահը, մեր փխրուն անվտանգային միջավայրը թույլ չի տալիս հիմա էլ բեռնվել հարևանների ներքին գործերով: Ռուսամետ կլինի վրացական իշխանությունը, արևմտամետ, թե այլ աշխարհաքաղաքական ուղղության, իհարկե կարևոր հանգամանք է, բայց ակտիվություն ցուցաբերել այս հարցում՝ նպատակահարմար չէ և անօգտակար է:
Գարիկ Քեռյան